Delicesine bir tiyatro oyunudur bahsi geçen. Anadolu üniversitesi tiyatro topluluğunun bu seneki oyunlarından biri deli dumrul.aralarında en az 3-4 oyuncunun topluluğa yeni katıldığını düşündüğüm 7 tiyatro oyuncusunun, ( daha sonraları ana karakterin 2 yıl önce katıldığını bizzat kendisinden öğrendim ) her birinin nev-i şahsına münhasır 5-6 farklı karakteri neredeyse aynı başarı düzeyinde oynayabildikleri çok özel performansların genel adı deli dumrul.
Sepetimde farklı illerden çeşitli oluşumlar tarafından oynanmış 20-25 tiyatro oyunu içinden seçeceğim ilk 3 tiyatro oyunu arasına gireceğine ilk 2 dk da karar vermiştim bu oyunun. Şüphesiz bu o 3’lü içindeki diğer iki oyun içinde geçerli. Oyunun hızlı vurucu girişi geri kalan bölümlerin de en az bu tempo da geçeceğini hissettirecek samimiyetteydi, en azından ben öyle hissetmiştim. Ama şimdi itiraf etmeliyim ki oyun da ki seviyenin bu kadar uzun süre diri kalabileceğini yine de tahmin etmemiştim, ki bu da bu yazıyı yazmamın temel sebebi diyebiliriz. Bu 1 saatlik süre zarfı içinde çok güçlü oyunlar, oldukça karizmatik insan profilleri seyretme şansı buldum.
Az onceki cümlelerimin şah damarı, deli dumrul’u delirten oyunun ana karakteri. Kendisi iki kelimeyle “deli gücünde”. Onu izleyeni vamp gibi kendine çekiyor. Diğer oyuncular da gerek fiziksel görüntüleri gerek ince mimikleriyle oynadıkları çoklu karakterlerin herbirine hakkıyla sahip olmuşlar, üstelik kıyafet değiştirircesine kararkter değiştirerek. Bahsedilmesi gerekeb bir diğer nokta da neredeyse bütün sahneler estetik anlamda seyircisine eşsiz ziyafetler vermekte. Mizansenler ve yaratıcı dekor oyunları; etkisi hemen hemen hiç dinmeyen ihtişamlı ambiansın can alıcı etkilerinden biri haline getirilmiş. “Azrail”’in canlandırıldığı sahnede kullanılan görüntü ve çift ses’in özel düeti, insanı bir tiyatro oyununda olabilecek en gerilimli anları kendisine bahşetmektedir. Ayrıca kadın ile adamın son buluşmasında ki ; kadının aşk dolu acı haykırışları ve adamın umutsuz, kederli bakışları sana gözyaşlarını vad etmektedir.
Oyunun belki de tek noksanı olarak apar topar sonlanmasını gösterebilirim. Sadece 1 saat sürmesinin yanı sıra,oyunun tadı damağımın hücrelerini arşınlarken bendeniz ömer bir andan kendimi boş bir sahnenın karşısında yanımdaki seyircilerin salondan ayrılmak için başvurdukları yegane yöntem olan rahatsız edici bakışların altında buldum. Oysa son hatırladığım; onları dakikalarca ayakta alkışlamak, kulislerinin önünde esaslı bir kamp kurmayı arzulamaktı. Yine de khatarsis yamaçlarında ki bu 1 saat için önlerinde saygı ve hayranlıkla eğiliyorum. Tiyatro bileti sadece 2 ytl, sezon seyirci ortalaması ise 30.000 olan Anadolu uni. Tiyatrosunu da, oyunları 20-30 ytl olan yarı dolu yarı boş oynayan özel istanbul tiyatrolarunın önünde altın palmiyeyi derin minnet duygularımla ile onlara teslim ediyorum.